piątek, 15 maja 2020

NIEZAPOMINAJKI to są kwiatki z bajki...


Niezapominajki
to są kwiatki z bajki!
Rosną nad potoczkiem,
patrzą rybim oczkiem.

Gdy się płynie łódką,
Śmieją się cichutko
I szepcą mi skromnie:
„Nie zapomnij o mnie”.

Maria Konopnicka "Niezapominajki"


Niezapominajki - skromne, lecz urocze kwiatki mają dziś swoje święto. Inicjatorem Dnia Niezapominajki był Tomasz Zalewski - dziennikarz Polskiego Radia i twórca Eko-Radia. Obchodzona od 2002r. akcja ma zwrócić uwagę na różnorodność i piękno ojczystej przyrody.

W tradycji ludowej niezapominajka jest symbolem pamięci, tęsknoty i romantycznych uczuć. A wiersz Marii Konopnickiej od dawna był ulubionym wpisem do pamiętników.

W wielu językach nazwa „niezapominajka” faktycznie odnosi się do pamięci, niezapominania: w Rosji jest to „niezabudka”, w Słowacji - „nezabudka”, a w Czechach – „pomnenka”. Ale nie tylko w językach słowiańskich ta nazwa ma podobne znaczenie. Tak samo jest we Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Turcji, a nawet w Japonii i w Chinach. Słynna jest angielska legenda o tym jak rycerz w pełnej zbroi wraz ze swoją ukochaną przechadzał się brzegiem Tamizy. Chcąc ofiarować wybrance pęk niezapominajek, poślizgnął się i wpadł do wody. Tonąc w ciężkiej zbroi zdążył krzyknąć „Nie zapomnij mnie!”. I tak podobno przyjęła się nazwa, a niezapominajka stała się symbolem wiary i trwania w miłości. Niezapominajka była tematem wielu innych legend i przypowieści. Kwiaty stały się także natchnieniem dla poetów. Motyw niezapominajki można odnaleźć w dziełach największych twórców romantyzmu: m.in. A. Mickiewicza, J. Słowackiego i C.K. Norwida. Także czasach późniejszych poeci zajmowali się tą tematyką, w tym M. Konopnicka, J. Tuwim i L. Staff. Pod koniec XIX w. niezapominajki w wielu krajach pojawiały się na kartkach pocztowych. Najczęściej przesyłano je z okazji urodzin i innych rocznic lub wyrażając uczucie do osoby ukochanej.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz